|
|
|
|
Ik heb een nogal romantische stijl. Ik wil een vrouw koesteren, of ik nu dominant ben of onderdanig. In mijn ervaring kunnen beide rollen mooi zijn, als de passie er is. Ik kan tot tranens toe bewogen zijn als een vrouw voor mij knielt (als het gemeend is, is dat geen klein iets), terwijl ik ook wel hevig dankbaar kan zijn als een vrouw waar ik gevoelens voor heb mij haar gelaarsde voeten laat kussen. Ik heb wel geleerd rekening te houden met emoties en behoeftes. Zo heb ik wel eens een (mooie) relatie gehad met een onderdanige vrouw die het liefst door een bruut gedomineerd wilde worden. Voor een deel kwam dat door haar onervarenheid (ze had vooral veel fantasie in haar hoofd en weinig ervaring). Maar ik ben geen bruut, ook al kan ik in de hitte van de passie mij wel eens bruut gedragen.
Ik hou niet van s/m die bruut is of clichématig. Het staat mij vaak tegen bij s/m parties dat er een volstrekt fantasieloze dresscode wordt gehanteerd en dat binnen die dresscode er nauwelijks aandacht is voor elegance en goede smaak. Als dominant zal ik niet snel een vrouw afsnauwen - dat beschouw ik als een zwakte en zeker niet dominant -, terwijl ik ik als onderdanige, en daar ligt mijn kern, geen moment mij onderworpen voel aan een vrouw die niets heeft van een Dame.
Verder ben ik tegelijk serieus, in de zin dat ik gevoelens en wat voor de ander belangrijk is respecteer en dat ook van haar verwacht, en in staat tot relativeren (is s/m niet vaak wat te serieus, alsof er geen lachje af kan?).
Liever dan mijn bdsmstijl zou ik mijn levensstijl beschrijven; erotiek is daar dan verder een uiting van. Ik ben nieuwsgierig en altijd op zoek naar echtheid, en waar ik die vind, koester ik die. Voor bdsm betekent dit dat ik weliswaar onder de indruk kan zijn van een aantrekkelijke Vrouw in hoge laarzen, maar dat ik vooral gevoelig ben voor de kracht van Haar uitstraling en de manier waarop Zij mij weet te raken. Het betekent ook dat als ik voor een Vrouw kniel, ik dat echt meen en ik daarmee echte gevoelens uitdruk. Ik ben ook niet in eerste instantie een masochist, maar wel iemand die reageert op pijn die als straf wordt gegeven (waarbij de teleurstelling in de ogen van de Meesteres mij nog meer verdriet doet dan de straf).
|
|
|
|
